PONS Aureoli

PONS Aureoli

Pontirolo, pagus Insubriaead Adduam fluvium, inter illum et Brembum, ubi Aureolus interfectus a Claudiano Imperatore, a Bergomo 13. mill. pass. a Mediolano 26. Ita enim Trebellius Pollio, in Trig. Tyrannis, c. 11. Hunc eundem Aureolum Claudius, interfectô iam Gallienô, apud eum pontem interemit qui nunc pons Aureoli nuncupatur, atque illic tyrannum, sepulchrô humiliore donavit. Additque, exstat etiam epigramma Graecum in hanc formam.

Donat sepulchro victor post multa Tyranni

Proelia, iam felix Claudius Aureolum.

Munere prosequitur mortali et iure superstes

Vivere quem vellet, si pateretur amor.

Militis egregii vitam qui iure negavit

Omnibus indignis et magis Aureolo.

Ille tamen clemens. qui corporis ultima servants,

Et pontem Aureoli dedicat et tumulum.

Quos ille, insulsos certe admodum et ineptos, a Grammatico quodam, qui ita ex Graeco illos transt ulerat, se accepisse, ait. Ipsum vero Epigramma in veter. Inscriptionum volumine, invenit Casaubonus: quod, ut descriptum est e lapide, qui est in agro Mediolanensi, ita habet.

ΚΛΑΥΔΙΟΣ ΑΥΡΕΟΛΩ ΜΕΤΑ ΔΗΙΟΝ ΑΡΕΑ ΚΑΙΣΑΡ

ΤΑ ΚΤΕΡΕΑ ΘΝΗΤΩΝ ΩΣ ΘΕΜΙΣ ΕΝΔΙΔΟΣΙ

ΤΩ ΓΑΡ ΚΑΙ ΖΩΗΝ. ΑΛΛ᾿ ΟΥΚ ΕΘ ΕΛΗΣΕ ΦΡΟΝΗΜΑ

ΠΑΞΙΝ ΕΠΙΡΗΤΟΙΣ ΤΟΝ ΣΤΡΑΤΟΝ ΑΝΤΙΒΙΟΝ

ΚΕΙΝΟΣ ΔΕ ΟΙΚΤΙΡΜΩΝ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΟΣ ΕΣΧΑΤ᾿ ΟΠΙΖΩΝ

ΑΥΡΕΟΛΟΥ ΓΕΦΥΡΑΝ ΣΤΗΣΑΤΟ ΤΗΝ ΔΕ ΤΑΦΗΝ.

Atque ita quidem Trebellius: Aurelius vero Victor aureolum non occisum, sed victum eo loci, neque a Claudio, sed a Gallieno, scribit: Aureolum, inquiens, c. 33. Gallienus apud pontem, cui ex eo Aureoli nomen est, susum acie, Mediolanum coegit. Vide Casaubon. ad l. c. sed et Salmas. qui, inter alia hanc in rem praeclara, Graeca ista sic vertit:

Claudius Aureolo, post Martia proelia, Caesar

Humana ut lex est, debita iusta dedit.

Huic vitam et veluit: diris infensa tyrannis

Militis haud potuit mens generosa pati.

Hinc pius, atque suô cineres dignatus honore,

Aureoli pontem condidit et tumulum, etc.